Het is bijna zo ver
Door: nadiatenwolde
Blijf op de hoogte en volg Nadia
16 Juli 2011 | Nederland, Eindhoven
Het is bijna zo ver.
48 dagen om precies te zijn.
En dan vertrek ik voor 3,5 maand naar de andere kant van de wereld.
Bali, Indonesie en later Thailand.
Op het moment dat ik dit schrijf is het 16 Juli en het regent al twee dagen non stop met weinig zon in het verschiet..
Op Bali hoop ik WEL zomerwaardige temperaturen te vinden!
Een mooi moment om een begin te maken aan deze site dacht ik zo.
Omdat verschillende mensen hebben aangegeven op de hoogte gebracht te willen worden heb ik me voor deze site aangemeld. Via deze site houd ik jullie op de hoogte van mijn belevenissen en kan ik de eerste foto's met jullie delen. Zo kunnen jullie mij toch een beetje volgen en kun je reacties plaatsen onder elke blog.
Voor degenen die nog niet volledig op de hoogte waren, een korte samenvatting:
WIE: NADIA EN MONIEK
WAT: VRIJWILLIGERSWERK & BACKPACKEN
WAAR: BALI & THAILAND
WANNEER: 2-9-2011 tot 20-12-2011
WAAROM: OMDAT HET KAN
toelichting waarom:
Wanneer je op 20 jarige leeftijd een HBO-diploma hebt bemachtigd, is dat heel leuk. Maar naast leuk betekent dat ook afscheid nemen van je studentenleven en een hoop nieuwe vragen; wat wil ik nu gaan doen? waar wil ik over 10 jaar staan en wat moet ik daar nu voor doen?
Een hoop vragen waar ik nog geen antwoord op had. Toen het besef kwam: Ik moet genieten van alle tijd die ik heb als vrij mens en ga kansen maken en aangrijpen. Ik wil meer van de wereld zien. Kijken hoe het leven er ook kan uitzien. Me laten inspireren en een levenservaring opdoen, uitvogelen wie ik ben en wat ik wil.
Ik ga op reis.
toelichting wie:
En met het besluit te willen gaan reizen begint het hele circus. Waar wil ik heen? Wat wil ik doen? Hoe ga ik dat doen? Ga ik alleen? DURF ik alleen? Hoe ga ik dat allemaal realiseren?
Tijdens een SLBuur op school werd er een les besteed aan 'wat hierna?'. Iedereen vertelde over hun werk- of doorstudeerplannen en toen hoorde ik moniek: 'Ik wil eigenlijk heel graag gaan reizen maar weet nog niet zo goed hoe of wat en durf eigenlijk ook niet zo goed alleen te gaan.'
Ik kende Moniek niet zo goed, maar ik mocht haar wel altijd al. Ik ben na de les op Moniek afgestapt en heb het maar gewoon gevraagd: 'Zeg Moniek, ik wil eigenlijk ook heel graag reizen voordat ik aan het werkende leven begin.. Misschien is het een idee om samen te gaan?'
Inmiddels hebben we al de nodige uurtjes samen, regelend en kletsend doorgebracht. Het klikt en wat we allebei het belangrijkste vinden bij het samen reizen: alles moet bespreekbaar zijn.
We hebben er al het vertrouw in dat dat wel goed zit.
toelichting wat:
Hoe zo'n reis in te vullen is nogal een proces. De totstandkoming zal ik jullie besparen. Wat eruit is gekomen is het volgende: een vrijwilligersproject op Bali via JOHO (activity international) We gaan de eerste maand op Bali engelse les geven op een school. De kinderen zullen tussen de 9 en 14 zijn. Wij zullen daar gedurende die maand samen (proberen) hun engels wat te verbeteren.
Na die maand gaan we rondtrekken op o.a. Java waarna we i.v.m. ons visum een periode uit Indonesie moeten. We gaan dan naar Thailand voor 3 of 4 weken. Een maand voor we weer terugvliegen naar Nederland zullen we nog een 3tal weken doorbrengen op Bali. Verdere inhoudelijke plannen zijn er nog niet. We zijn ons aan het inlezen en willen zo min mogelijk plannen. Eenmaal daar kom je vanzelf dingen tegen op je pad. We laten het op ons afkomen.
Zo. Nu zijn jullie zo goed als op de hoogte. Op dit moment voelt het voor mij nog aardig onwerkelijk. Ondanks de vele voorbereidingen die al getroffen zijn (vluchtboekingen, projectvorming, inentingen, inkomen etc.) lijkt het nog heel ver weg. Af en toe voel ik een kriebeltje in mijn buik; oeh het is al bijna! Hoe zal het zijn?! Het zal er vast heel mooi zijn! En wat zal ik een mooie foto's gaan maken, nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen zien en beleven. Ik wil gaaaaaan!
Soms voel ik ook een ander kriebeltje in mijn buik; Pff ik hoop dat alles goed gaat. Dat ik geen enge ziektes krijg of me veel zwak en misselijk voel. Wat als we dingen toch niet goed geregeld hebben? Hoe redden we ons dan? Wat als wat als..
Natuurlijk mag die spanning er zijn. Maar ik voel hoofdzakelijk de enthousiaste nieuwsgierige vlindertjes die staan te springen om deze nieuwe ervaring te gaan beleven.
Benieuwt wat dit me gaat brengen..
Tot mijn volgende blog!
Liefs, Nadia
48 dagen om precies te zijn.
En dan vertrek ik voor 3,5 maand naar de andere kant van de wereld.
Bali, Indonesie en later Thailand.
Op het moment dat ik dit schrijf is het 16 Juli en het regent al twee dagen non stop met weinig zon in het verschiet..
Op Bali hoop ik WEL zomerwaardige temperaturen te vinden!
Een mooi moment om een begin te maken aan deze site dacht ik zo.
Omdat verschillende mensen hebben aangegeven op de hoogte gebracht te willen worden heb ik me voor deze site aangemeld. Via deze site houd ik jullie op de hoogte van mijn belevenissen en kan ik de eerste foto's met jullie delen. Zo kunnen jullie mij toch een beetje volgen en kun je reacties plaatsen onder elke blog.
Voor degenen die nog niet volledig op de hoogte waren, een korte samenvatting:
WIE: NADIA EN MONIEK
WAT: VRIJWILLIGERSWERK & BACKPACKEN
WAAR: BALI & THAILAND
WANNEER: 2-9-2011 tot 20-12-2011
WAAROM: OMDAT HET KAN
toelichting waarom:
Wanneer je op 20 jarige leeftijd een HBO-diploma hebt bemachtigd, is dat heel leuk. Maar naast leuk betekent dat ook afscheid nemen van je studentenleven en een hoop nieuwe vragen; wat wil ik nu gaan doen? waar wil ik over 10 jaar staan en wat moet ik daar nu voor doen?
Een hoop vragen waar ik nog geen antwoord op had. Toen het besef kwam: Ik moet genieten van alle tijd die ik heb als vrij mens en ga kansen maken en aangrijpen. Ik wil meer van de wereld zien. Kijken hoe het leven er ook kan uitzien. Me laten inspireren en een levenservaring opdoen, uitvogelen wie ik ben en wat ik wil.
Ik ga op reis.
toelichting wie:
En met het besluit te willen gaan reizen begint het hele circus. Waar wil ik heen? Wat wil ik doen? Hoe ga ik dat doen? Ga ik alleen? DURF ik alleen? Hoe ga ik dat allemaal realiseren?
Tijdens een SLBuur op school werd er een les besteed aan 'wat hierna?'. Iedereen vertelde over hun werk- of doorstudeerplannen en toen hoorde ik moniek: 'Ik wil eigenlijk heel graag gaan reizen maar weet nog niet zo goed hoe of wat en durf eigenlijk ook niet zo goed alleen te gaan.'
Ik kende Moniek niet zo goed, maar ik mocht haar wel altijd al. Ik ben na de les op Moniek afgestapt en heb het maar gewoon gevraagd: 'Zeg Moniek, ik wil eigenlijk ook heel graag reizen voordat ik aan het werkende leven begin.. Misschien is het een idee om samen te gaan?'
Inmiddels hebben we al de nodige uurtjes samen, regelend en kletsend doorgebracht. Het klikt en wat we allebei het belangrijkste vinden bij het samen reizen: alles moet bespreekbaar zijn.
We hebben er al het vertrouw in dat dat wel goed zit.
toelichting wat:
Hoe zo'n reis in te vullen is nogal een proces. De totstandkoming zal ik jullie besparen. Wat eruit is gekomen is het volgende: een vrijwilligersproject op Bali via JOHO (activity international) We gaan de eerste maand op Bali engelse les geven op een school. De kinderen zullen tussen de 9 en 14 zijn. Wij zullen daar gedurende die maand samen (proberen) hun engels wat te verbeteren.
Na die maand gaan we rondtrekken op o.a. Java waarna we i.v.m. ons visum een periode uit Indonesie moeten. We gaan dan naar Thailand voor 3 of 4 weken. Een maand voor we weer terugvliegen naar Nederland zullen we nog een 3tal weken doorbrengen op Bali. Verdere inhoudelijke plannen zijn er nog niet. We zijn ons aan het inlezen en willen zo min mogelijk plannen. Eenmaal daar kom je vanzelf dingen tegen op je pad. We laten het op ons afkomen.
Zo. Nu zijn jullie zo goed als op de hoogte. Op dit moment voelt het voor mij nog aardig onwerkelijk. Ondanks de vele voorbereidingen die al getroffen zijn (vluchtboekingen, projectvorming, inentingen, inkomen etc.) lijkt het nog heel ver weg. Af en toe voel ik een kriebeltje in mijn buik; oeh het is al bijna! Hoe zal het zijn?! Het zal er vast heel mooi zijn! En wat zal ik een mooie foto's gaan maken, nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen zien en beleven. Ik wil gaaaaaan!
Soms voel ik ook een ander kriebeltje in mijn buik; Pff ik hoop dat alles goed gaat. Dat ik geen enge ziektes krijg of me veel zwak en misselijk voel. Wat als we dingen toch niet goed geregeld hebben? Hoe redden we ons dan? Wat als wat als..
Natuurlijk mag die spanning er zijn. Maar ik voel hoofdzakelijk de enthousiaste nieuwsgierige vlindertjes die staan te springen om deze nieuwe ervaring te gaan beleven.
Benieuwt wat dit me gaat brengen..
Tot mijn volgende blog!
Liefs, Nadia
-
16 Juli 2011 - 21:22
Suzan:
wauw nadia wat een super tof geweldig plan, ik weet zeker dat je het geweldig gaat krijgen. ik hoop dat ik je nog van te voren kan zien, het lijkt me heel leuk om nog even bij te kletsen! we houden contact, liefs Suzan -
17 Juli 2011 - 08:15
Susan T:
I Will always follow you ;) -
17 Juli 2011 - 09:56
Pascal:
Omdat het kan! Juist! -
17 Juli 2011 - 10:27
Moniek:
JOEHOEW :) -
17 Juli 2011 - 19:39
Mandy:
Hardstikke dapper meiden! Ik durf de stap nog steeds niet te zetten, wat denk ik gewoon betekent dat ik er (nog) niet klaar voor ben!
Ik wens jullie heeeel veel plezier en succes toe op jullie reis, geniet er van, kijk om je heen doe inderdaad die nieuwe ervaringen op!
Ik zal regelmatig je blog checken om mee te kunnen delen in jullie belevenissen!
liefs Mandy -
17 Juli 2011 - 19:49
Marjen:
Lieve Nadia,
Wat ben je toch een ontzettend stoer nichtje van me!! En wat fantastisch om op deze manier te volgen wat jij allemaal meemaakt. Ik wens jou en Moniek een ontzettend mooie en prachtige reis toe. Een belevenis die je nevernooitniet zal vergeten, dat weet ik zeker.
Droom niet je leven maar leef je dromen!! Goed bezig en lekker genieten meissie! -
17 Juli 2011 - 20:10
Hetty:
Volgens mij gaat het heel leuk worden. En krijg je heimwee, ga je gewoon skypen met tante Hetty :)) -
18 Juli 2011 - 09:03
Renée:
Mooi hoor :) Ga jou/jullie zeker volgen hier ! Tot ik zelf weg ben tenminste hihi X
-
18 Juli 2011 - 18:10
Alet:
Nadia!!
Je (jullie) gaan een super mooi avontuur tegemoet die je nooit meer gaat vergeten!! Leuk om op de hoogte te blijven via deze site, ik ben reuze benieuwd!
Geniet van elke minuut v/d dag!!!
Lief Alet
ps; Ohja en we verwachten natuurlijk ook veeeeeel foto's ;) (ook van die lieve kleine schattige mooie kindertjes!!!) -
19 Juli 2011 - 08:34
Annika:
Ik ga het bijhouden! Super leuk! Tot zaterdag! X -
20 Juli 2011 - 15:06
Isabel:
Hee Nadia, er staat jullie echt iets supers te wachten. Wat zullen jullie gaan genieten van al het moois: lieve,mooie mensen en natuur. Je hebt gisteren bij ons de foto s en film gekeken en je hebt kunnen zien hoe wij genoten hebben en dat gaan jullie ook zeker doen. Ik ben wel een beetje jaloers maar o zo benieuwd naar jullie verslagen en foto s. Lekker genieten meid, die reis vergeet je nooit meer....gr. Isabel -
04 Augustus 2011 - 08:36
Fejonna:
Ik wens je alvast ongeloofelijk veel plezier daar! Wat super gaaf van jullie om dit te doen!
En ik ga jullie zeker volgen! Ik kan niet wachten!
Enne Nadia, wanneer kan ik je nog even zien voordat je gaat (A)?
x dikke kus, je nichtje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
